Telefoon vanuit Nederland

Eerder vertelde ik al over mijn moeder en haar ziekte Meniere. Na haar operatie 6 weken geleden is ze gelukkig aan de beterende hand!!

Afgelopen week gingen ze dan ook op vakantie met als doel: rust, opknappen en genieten!!!

Van dit alles kwam niet veel... Mijn vader voelde zich dinsdag toen ze vertrokken al niet heel lekker, had hoofdpijn. De volgende dag werd dit erger en zijn ze naar de huisarts gegaan. Deze gaf aan dat het spanningshoofdpijn was en hij veel moest rusten. Hemelvaartsdag naar de Dokterswacht gegaan, hij kreeg speciale pijnstillers, maar ook deze hielpen niet. 

De dag erna hebben mijn broer en schoon zusje hun opgehaald en naar huis gebracht. Meteen weer naar de Dokterswacht geweest, nu in Leeuwarden. Diazepam meegekregen om te ontspannen en verslappen. Ook hier werd de spanning als oorzaak aangegeven. Op zich ook wel logisch... Mijn broer die vorig jaar een hartaanval kreeg, mijn moeder die al jaren aan het sukkelen is door de Meniere met haar operatie als gevolg, mijn oma (mijn vaders moeder) die naar een verzorgingstehuis moest, daarna toch weer naar huis, maar nu begint te dementeren en wij die zomaar voor een jaar naar Amerika vertrekken.... Genoeg spanning dus voor 1 jaar!

En nu net belde mijn zus. Mijn vader ligt nu in het ziekenhuis, bloedwaarde van het hart was te hoog en er zit een hoge ontsteking waarde in het bloed. Het vermoeden is dat er een ontsteking aan het hartzakje zit. Dit kon komen door spanning of door een lichte infarct. Dit gaan ze morgen op een echo/ scan bekijken. Vannacht moet hij aan de hartbewaking liggen.

En dan schrik je toch wel, je verwacht niet dat het zo ver zou komen. En zit ik nu te huilen en wil ik graag terug naar Nederland.... Liefst meteen...

Gelukkig is hij nu in goede handen!! En daar moet ik nu vertrouwen in hebben! Maar moeilijk is het wel om van zo'n grote afstand mee te moeten "kijken"...